*دختر احساس فرانک*

باسلام وتشکر از انتخاب این وبلاگ...امیدوارم که خوشتون بیاد وبا نظراتون تو بهتر شدن وبلاگ کمکم کنید...

مرصی....

بعضی آدم ها را نمی شود داشت ، فقط می شود یک جور خاصی دوستشان داشت !

بعضی آدم ها اصلا برای این نیستند که برای تو باشند یا تو برای آن ها !

اصلا به آخرش فکر نمی کنی ، آنها برای اینند که دوستشان بداری ؛

آنهم نه دوست داشتن معمولی نه حتی عشق ،

یک جور خاصی دوست داشتن که اصلا هم کم نیست …

این آدم ها حتی وقتی که دیگر نیستند هم در کنج دلت تا ابد یک جور خاص ؛

دوست داشته خواهند شد …

تلخ ترین سکانسِ زندگی آن لحظه ای ست که،

خودت هم خودت را می گذاری و می روی!

بعد بر می گردی می بینی دیر شده !

سال هاست مرده ای....

گاه باید خندید بر غمی بی پایان.......................

/

/

(خنده ی تلخ)

من به پایان دلتنگی می اندیشم ؛

آن نهایتـی که…

تـو را بـرای همیشه خواهم داشت …

خـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــدا...

چه زیبا گفت مترسک ، وقتی نمی شود به سمتت آمد ، همین یک پا هم اضافی است....

پارسال زیر باران، با او راه می رفتم ...

امّا...

امسال، راه رفتنش را با دیگری، زیر باران اشکهایم دیدم...

شاید باران پارسال، اشکهای شخصی دیگر بود!!!

عشق
دق الباب نمیکند
مودب نیست ، حرف شنو نیست
درس خوانده نیست ، درویش نیست
سربزیر نیست ،مطیع نیست
عشق دیوار را باور نمیکند، کوه را باور نمیکند
گرداب را باور نمیکند، مرگ را حتی باور ندارد
پس بیخودی با عشق نجنگ ..تو برنده نمیشی .....

گاه دلتنـــــــگ می شوم دلتنـگتر از تمام دلتنگـــــــــی ها

حسرت ها را می شمارم

و باختن ها

وصدای شکستن را

... نمیدانم من کدامین امید را ناامید کردم

وکدام خواهش را نشنیدم

وبه کدام دلتنگی خندیدم

که چنین دلتنگــــــــــــــــم.............

درد مرا شمعـــــــــی می فهمد …

که برای دیدن یـــــــک چیز دیگــــر ،

آتشـــــــــش زدنــــد …