*دختر احساس فرانک*

برای تو می نویسم که بودنت بهار

و نبودنت خزانی سرد است ..

تویی که تصور حضورت در سینه بی رنگ کاغذم ..

نقش سرخ عشق می زند..

من ،در کویر قلبم از تو بخاطر تو می نویسم ...

ای کاش در طلوع چشمان تو زندگی می کردم....

تا مثل باران هر صبح برایت شعر می سرودم ...

آری....

آن هنگام زمان را در گوشه ای جا می گذاشتم...

و به شوق تو اشک می ریختم ،

اشک می شدم و بر صورت مه آلودت می لغزیدم....

تا شاید در جاده ای دور ،

هنوز بوی خوب بهار را...

وقتی که از آن می گذشتی در خود داشته باشد ..

تا مرهمی باشد برای دل خسته ی من ...

بیا و از کنار پنجره دلم عبور کن ....

تویی که در ذهن خسته من ...

همیشه بهاری...

همیشه بهارم باش ...