*دختر احساس فرانک*

چه شبهایی با رویای تو خوابیدم

نفهمیدی
چه شبهایی که اسم تو رو لبهام بود
نمیشنیدی
چه شبهایی که اشکامو به تنهایی نشون دادم

از عمق فاصله آروم واسه تو دست تکون دادم

چه شبهایی با شب گردی
شبو تا صبح می بردم
نبودی ماه جون می داد
نبودی بی تو میمردم
چه شبهایی دعا کردم یه کم
این فاصله کم شه

یه بار دیگه نگاه من تو رویاهات مجسم شه


توی این خونه یخ می بست تن سرد سکوت من

چه قدر جای تو خالی بود
چه شبهای بدی بودن

گذشتن عمرو بردن
حالا من موندم و حسرت

چه قدر بی رحمه این دنیا


به این تقدیر بد لعنت..............